یکی از موضوعات مهمی که مؤمن باید برای خودش حل کند این است که آخرت هم در این دنیا شکل میگیرد و دنیا و آخرت کنار هم هستند. نمیشود این دو را از هم تفکیک کرد. روح متعلق به آخرت است و عالم ملکوت، و جسم متعلق به دنیا و عالم مُلک، اما ببینید چهقدر در هم تنیدهاند. روح که از جسم جدا نمیشود! پس دنیا و آخرت از هم جدا نمیشوند! آخرت در این دنیاست، و دنیا هم در آخرت است!
مثلاً جسم خسته است، ولی میبینید خوابتان نمیبرد. چون روحتان مشکل دارد. توی فکر هستید. این پیوند روح و جسم را میرساند.
جایی دینداری ضعیف میشود که فرد نمیتواند بین دنیا و آخرت جمع درست انجام دهد. بعضیها جمع میکنند، ولی جمع غلط! اشکال این است که رابطهی دنیا و آخرت را نمیفهمیم.
مؤمن دنیا و آخرتش فرق میکند با دنیا و آخرت کافر!
مثلاً مؤمن نشاطش غیر از کافر است. کافر قهقهه میزند، اما مؤمن سرورش ذاتی است و قلبش انبساط پیدا میکند. مؤمن باید مواظبت کند امر دنیایش مشکل پیدا نکند، چون امر دنیاییش اثر مستقیم دارد روی آخرتش.
این حدیث را زیاد شنیدهاید که در خانهای که از یک درش فقر وارد شود، ایمان از در دیگرش خارج میشود! ببینید که فقر از جنس دنیاییست اما ایمان از جنس آخرتی!
شما اگر خوابتان به هم بخورد عبادتتان به هم میخورد! به همین خاطر دین آمده غیر از امور اُخروی، در امورد دنیوی هم دخالت کرده. گفته حتی چه باید بخوری و چه نباید. «کلوا و اشربوا» میخواهد بگوید شما که دنبال آخرت هستی، دنیایت را باید تنظیم کنی!
از آقای بهجت سؤال میکنند چه کار کنیم نماز شب بیدار شویم؟ میگوید شام سنگین نخورید! دیر شام نخورید! میپرسند چه کار کنیم نماز صبح بیدار شویم؟ میگوید زود بخوابید.
در دستورات دینی داریم که آب کم بخورید تا بدنتان آنقدر رطوبت نداشته باشد که نتوانید برای نماز صبح بیدار شوید! که بیحال نباشید توی نمازتان!
میببینید که چهگونه دین با دنیا ارتباط دارد؟
به همین خاطر دستورات کفار برای ما نیست. دستورات کفار برای ما فایده ندارد، بلکه ضرر دارد!
دستورات دنیای ما هم باید از ناحیهی معصوم علیهالسلام باشد. معصوم میگوید دوشنبه نروید مسافرت! یعنی مسافرت لذتبخش برای مؤمن موقعی نیست که از دوشنبه آغاز شود!
حضرت میگوید مؤمن انجیر، زیتون، خرما، عسل و از این دست بخورد. حالا ما برویم پیتزا بخوریم! خب پیتزا غذای کفار است. کافر که آخرت ندارد! او پیتزا میخورد و برایش ضرر هم دارد. ما هم پیتزا میخوریم و برایمان ضرر دارد، اما ضررش برای ما بیشتر است! چون روی آخرت ما تأثیر میگذارد! چنان سنگین میشوی که حال عبادت نداری! تازه عمرت هم کوتاه میشود! حالا کافر عمرش کوتاه شد که شد! مؤمن که نباید عمرش کوتاه شود! یعنی نباید دستی دستی به خودش ظلم کند! خب ظلم برای مؤمن یک گناه است!
کفار بر اساس «لذت» میخورند! به همین خاطر برایشان فرقی ندارد چه میخورند! فقط لذت داشته باشد.
شما میبینید کافر گوشت خوک میخورد، چون لذت دارد. همین. کار به مسائل دیگرش ندارد که. شراب میخورد، چون لذت دارد. هندسهی ذهنی کافر بر اساس لذت و سود شخصی است. معاملهی ربوی انجام میدهد، چون سود شخصی دارد. کار به تبعاتش ندارد.
اما مؤمن خوردنش بر اساس آرامش و خوشی است. پس به او میگویند مثلاً شراب نخور، چون خوشی لحظهای دارد، اما هزار جور ضرر دارد که آرامش را از تو میگیرد و اصلیترینش از بین رفتن عقل است که بزرگترین موهبت الاهیست.
پس به خاطر آخرت، دین آمده در کوچکترین مسائل دنیوی هم دخالت کرده، لذا دین نمیتواند از خوراک جدا باشد، از پوشاک جدا باشد، از سیاست جدا باشد، و از اقتصاد، و از فرهنگ و... و چه ناداناند آنان که حرف جدایی دین از سیاست را جاهلانه تکرار میکنند، اما آنان که این نظریه را ارائه دادند، خیلی خوب میدانستند چه کار دارند میکنند! یعنی عقل بدون وحی! یعنی شرّ کامل! چون عقل کجا و پی بردن به حقایق اشیاء کجا؟
پس ما طبّی را قبول داریم که سرچشمهاش وحی باشد. پس ما تا زمانی که علوم وحیانی را ندانیم، محکوم به شکستیم. به ضرر، عدم آرامش و از این دست.
ببخشید که این مثال را میزنم، اما برای تقریب به ذهن بسیار لازم است.
مدتی پیش تبلیغاتی را دیدم که تشویق میکرد به خرید کرم ازالهی دائمی موهای زائد! چه در نت، چه در لوازم آرایشیها. آدم اگر نداند چه خبر است میگوید خب، یک بار استفاده کنیم برای همیشه راحت شویم!
اما من روایتش را در توحید مُفَضّل دیده بودم که امام صادق فرموده بودند: «بدان که با بیرون آمدن موها از منافذ پوست، و روییدن ناخنها از سر انگشتان، دردها و بیماریهای بدن نیز خارج میشوند. از این رو به انسان امر شده است که هر هفته نوره بکشد و سر بتراشد و ناخن بگیرد تا موها و ناخنها زود به زود رشد کنند و دردها و بیماریهای بدن را بیرون بریزند. اما اگر این کار دیر به دیر انجام شود، درد و بیماری در بدن انسان میماند و مرضهای سخت و دیرپای را سبب میگردد.»
خب، اگر معصوم علیهالسلام این مطلب را نمیگفت، من هم ندانسته جذب همچین تبلیغاتی میشدم و آثار و تبعات بعد از آن...
مجال آن نیست که بنشینیم راجع به یک یکِ دستوراتی که دین در مورد خوراک و پوشاک به ما داده صحبت کنیم. برای همین، یک نسخهی عمومی در اختیارتان میگذارم که حکیم محمدعلی باقری آن را تجویز کرده است که ریشهی همهی این توصیهها برگرفته از دستورات اسلامی است. ایشان از اساتید به نام طب اسلامی در کشور هستند. این دستورات را میتوانید از اینجا دانلود کنید.
در آخر، بعضی منابع طب اسلامی را عرض میکنم:
-پای درس امام صادق علیهالسلام؛ ترجمهی توحید مُفَضَّل1
-طب الأئمه2
-رسالهی ذهبیه3
-حلیة المتقین4
1-ترجمهی محمد مهدی رضایی – نشر جمال – تلفن: 02537746353 و 09122520250
2-علامه سید عبدالله شُبَّر – انتشارات حدیث مهر – پخش 02537205022 و 02537205023 و 09127513532
3-مجموعهای از درمانهای شفابخش امام رضا علیهالسلام – دکتر محمد دریایی – انتشارات سفیر اردهال
تلفن: 02188319342 و 02188319330
4-در آداب و اخلاق اسلامی – علامه مجلسی – انتشارات سرور – تلفن: 02537736810